نقد و بررسی فیلم ویلای ساحلی

خلاصه داستان «ویلای ساحلی»:

فردی که صاحب ویلایی لوکس در شمال است، تصمیم می گیرد ویلای خود را شش ماه در اختیار کارگرش قرار دهد تا در آن زندگی کند و مراقب ویلا باشد. با این حال، با ورود اقوام کارگر به این ویلا اتفاقاتی می افتد که…

کارگردان:

کیانوش عیاری که یکی از مهم ترین فیلمسازان پس از انقلاب اسلامی در ایران به شمار می رود. در سال های اخیر اغلب آثار عیاری با مشکلات متعدد ممیزی مواجه بوده اند. سریال «روزگار قریب» و «خانه پدری» از مشهورترین آثار کیانوش عیاری به شمار می رود.

نقد فیلم «ویلای ساحلی»:

یکی از موارد عجیبی که درباره «ویلای ساحلی» مطرح است، صحبت های فیلمساز درباره اثرش در هنگام اکران فیلم بود. کیانوش عیاری درباره ساخت فیلم «ویلای ساحلی» اعلام کرد که می خواسته پول ساخت فیلم های دیگرش را دربیاورد و به همین دلیل مجبور شده این فیلم را بسازد و به نوعی، هم بابت کیفیت نازل فیلم عذرخواهی کرده و هم به صراحت اعلام کرده که دوست نداشته فیلم کمدی بسازد!

این که چرا باید فیلمساز در شرایطی قرار بگیرد که بخواهد بابت ساخت یک فیلم توضیح بدهد و به نوعی، عذرخواهی کند، اتفاقی است که کمتر در دنیای سینما شاهد آن بوده ایم. در سینمای حرفه ای نیز بسیاری از فیلمسازان و بازیگران مطرح در آثار نازلی حضور داشته اند که قطعاً نیاز مالی مهم ترین دلایلشان برای ساخت یا حضورشان در فیلم بوده اما کمتر دیده شده که بابت ساخت یا بازی در یک فیلم به صورت عمومی عذرخواهی نمایند!

پرداختن به فیلم «ویلای ساحلی» با توجه به صحبت های عیاری، خیلی نمی تواند گره از کار مخاطب برای تماشای فیلم باز کند. «ویلای ساحلی» به شکل عجیبی نه یک فیلم کمدی است و نه یک درام یا هر ژانر دیگر که بتوان آن را به فیلم پیوند زد. این فیلم مجموعه ای از تناقضات کامل است که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و به عنوان یک فیلم، روانه سینما شده تا بتواند مخاطب را بخنداند.

اما سوال این جاست که «ویلای ساحلی» دقیقاً می خواهد با اتکا بر چه چیز مخاطب را بخنداند؟ این که عیاری عامدانه به سراغ شوخی های مختلف نرفته تا برچسب ابتذال به اثرش وارد نکنند، آیا می بایست منجر به خندیدن مخاطب به اتفاقات فیلم شود؟ پاسخ یک نه بزرگ است! «ویلای ساحلی» کوچک ترین ویژگی که بتواند مخاطب را حتی برای لحظه ای بخنداند ندارد و می توان به راحتی آن را را در رده بدترین آثار کمدی قرار دارد.

فیلم حتی در ایجاد درام و منطق روایی هم ناکام است. فیلم علناً شخصیت پردازی را به حال خود رها کرده، به طوری که در فیلم هیچ شخصیتی ساخته نمی شود و هرآنچه که در فیلم می بینیم، تیپ های تکراری هستند که دیالوگ های نخ نما شده را بیان می کنند و از این اتاق به اتاق دیگر می روند. فیلم حتی در تشریح این وضعیت که چرا مسافران باید با بیست یا سی نفر دیگر در یک ویلا حضور داشته باشند، ناتوان است و منطق را از داستان حذف کرده است.

نقد ویدئویی فیلم «ویلای ساحلی» را در ادامه ببینید:

متاسفانه تمام چیزی که در هنگام تماشای فیلم «ویلای ساحلی» نصیب تماشاگر می شود، شلوغ کاری ها و فریادهای بی پایان بازیگران و نابازیگران فیلم است که از اواسط فیلم به بعد لحظه ای از حرکت نمی ایستد و به راحتی می تواند باعث سردرد تماشاگران شود. دعوا و فریادهایی که به نظر می رسد فیلمساز قصد داشته از دل آن ها، موقعیت طنز بسازد که ابداً این اتفاق رخ نمی دهد.

«ویلای ساحلی» حتی با حضور چهره های مطرحی نظیر رضا عطاران و پژمان جمشیدی هم نتوانست به هدف اصلی سازندگانش که پولسازی بود برسد. متاسفانه برخلاف تعارف های رایج، «ویلای ساحلی» کمدی بی ارزشی است و حضور کیانوش عیاری به عنوان کارگردان هم چیزی بر داشته های فیلم نمی افزاید و به راحتی می توان این اثر را یکی از بدترین کمدی های چند سال اخیر سینمای ایران و به طور قطع، بدترین اثر کارنامه هنری کیانوش عیاری برشمرد.

نمره: 1/10

منتقد: میثم کریمی