داستان فیلم :
در یک خانه بزرگ و مجلل به مناسبت جشن هفتادمین سالگرد تولد ” هنری لارابی ” که یکی از ثروتمندترین تاجران نیویورکی است جشنی برپاست. هنری لارابی دو پسر دارد ، یکی لاینس لارابی ( همفری بوگارت ) که تحصیلکرده و همه کاره شرکت است و دیگری دیوید لارابی ( ویلیام هولدن ) که عیاشی و وقت گذراندن با دختران جوان را ترجیح می دهد. خدمتکاران زیادی برای خانواده لارابی کار میکنند که یکی از آنها راننده شان به نام فیر چایلد ( جان ویلیامز ) است که دختر زیبایی به نام سابرینا ( آدری هیپبورن ) دارد. سابرینا دلباخته لاینس است اما اختلاف طبقاتی آنها و عدم توجه لاینس به او باعث افسرده شدن سابرینا شده است. فیر چایلد که از عشق سابرینا به لاینس مطلع است، تصمیم به فرستادن سابرینا به فرانسه می گیرد اما…
کارگردان :
بیلی وایلدر : بیلی وایلدر، زاده 1906، متولد وین، خبرنگار و سناریست در برلین، و سازنده «آدم ها در روز یکشنبه » و فیلم های دیگر، به سال 1934 به ایالات متحده آمریکا رفت و سال ها به عنوان سناریست نزد «ارنست لوبیچ»- که دلبستگی بسیاری به او داشت – سرگرم کار بود.صرف نظر از چند کار تجاری و سیاسی، مجموعه آثار« وایلدر» به عنوان کارگردان از دو دوره تشکیل یافته است: یک دوره جدی و یک دوره کمدی. «وایلدر» در دوران سری سیاه دو فیلم کلاسیک از این نوع را پدید آورد: غرامت مضاعف و تعطیلات از دست رفته آخر هفته. پس از این دو فیلم، فیلم های دیگری نیز به همین سبک ساخت: سانست بلوار – 1950 – و کارناوال بزرگ – 1952. «وایلدر» برخلاف «لانگ» و «سیودماک»، آثارش را با سنت آلمانی ملودرام های سمبولیک – تقدیری ادغام نکرد، بلکه بیشتر متوجه رمان های جنایی آمریکایی نویسندگانی چون «همت»، «چندلر» و «کین» شد.«وایلدر» هرگز به فراتر از رویدادها اشاره ای نمی کند؛ عمل آدم ها نه توجیه می شود و نه ارزشیابی؛ به دنبال علل بد
بینی هاست. فقط خودخواهی های بی بند و بار قهرمانان اوست که رویدادها را در تحرک نگه می دارد: زنی برای کشتن شوهرش برنامه ریزی می کند تا بتواند پول هنگفت بیمه را تصاحب کند «غرامت مضاعف» ؛ مردی بیش از گذشته گرفتار الکل می شود «تعطیلات از دست رفته آخر هفته» ؛ نویسنده ای جوان از خودپسندی های یک ستاره قدیمی هالیوود که در حال پیر شدن است، استفاده می کند، در حالی که خودش به خاطر جاه طلبی هایش در حال نابود شدن است «سانست بلوار»؛ خبرنگاری منتظر می ماند مرد مجروحی بمیرد تا او بتواند داستانی بزرگ بنویسد «کارناوال بزرگ».هر از گاهی نگاه خشم آلود «وایلدر» متوجه پدیده های اجتماعی، نظیر «کارناوال بزرگ» و حضور دائمی تبلیغات می شود، اما فقط تاثیرات جزیی از خود برجای می گذارد: تحقیر «وایلد» بیشتر متوجه افراد است تا نهادها.فیلم های تفریحی «وایلدر» در اصل با فیلم های جدی او تفاوت چندانی ندارد. حتی در فیلم های خارش هفت ساله 1955 – بعضی ها داغشو دوست دارند – 1959 – آپارتمان – 1960 – و یک دو سه – 1961 – نیز بدبینی توام با طنز تلخ نهفته است. گه گاه نیز پرده از مکانیسم غیر انسانی اجتماعی برداشته می شود، مثلا در «آپارتمان»، تحقیر کارمندی در محل کارش مطرح می شود؛ اما تماشاگر در عین حال از آنچه بر آدم های فیلم می گذرد به شدت به خنده می افتد.کمدی آثار «وایلدر» به فیلم های خنده آور «هرولد لوید» و « دانلد داک» بسیار نزدیک است: آن ها نیز خنده دار بودنشان را از نگاه به انسان هایی که در تار و پود قوانین حاکم بر جامعه دست و پا می زنند، کسب می کنند.یکپارچگی سبک آثار «وایلدر» مدیون دیدگاه بدبینانه و طنز تلخی است که در آن هاست: همه چیز سطحی است؛ هیچ سمبولی به پس زمینه اشاره نمی کند؛ دیدگاه ها و نتایج آن ها تابع شرایط اقتصادی اند که برای هر چیز بی اهمیتی راه باز می کنند.استعداد «وایلدر» در ایجاد ضربآهنگ سریع، گفت و گوها، ترسیم و تقطیع منظم کنش و واکنش ها خلاصه می شود که به وی امکان می دهد تا مکانیسم زندگی را بازسازی کند. در قطعات خنده دار او، تاثیر کمدی اسلپ استیک (بزن بزن) نمایان است؛ اما این آثار در حالی که در انفجار پایانی شان، با شادمانی مژده ویرانی نظامی غیر انسانی را می دهند، با این حال همه آن ها به صورتی منظم، به پایانی خوش و احساساتی می انجامند. وایلدر سرانجام در سال 2002 بر اثر ابتلا به ذات الریه دارفانی را وداع گفت.
منبع: تاریخ سینمای هنری
بازیگران :
همفری بوگارت:همفری دیفارست بوگارت متولد 25 دسامبر 1899.پدر او جراح و مادرش ویراستار یک مجله بودند. دوران کودکی خود را در نیویورک و در مدرسه ترینیتی سپری کرد. برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به آکادمی فیلیپس در آندورا رفت. اما پس از مدتی از آنجا اخراج و به ارتش پیوست. بوگارت در طول خدمت هیچ‌گاه در نبردی شرکت نداشت اما بر اثر حمله یک نهنگ دچار جراحت شد و همین امر موجب ایجاد اختلال در راه رفتن و حرف زدن او شد.
در سال ۱۹۲۰در کمپانی نمایش یکی از بستگانش به عنوان مدیر صحنه فعالیت داشت. در ۱۹۳۰با کمپانی فاکس قراردادی بسته و برای اولین بار در فیلم کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای آن‌طوری‌های برادویبا روس اتینگ و جان بلاندل همبازی شد. قرارداد او با فاکس تنها دو سال ادامه داشت و از آن پس تا ۵ سال در فیلمهای نازلی ظاهر شد. تا اینکه در سال ۱۹۳۶با فیلم «جنگل سنگی» خود را تثبیت کرد و این مقدمه همکاری نسبتاً طولانی مدت و موفقیت‌آمیز او و کمپانی برادران وارنر شد.از سال ۱۹۳۶تا ۱۹۴۰در ۲۸ فیلم ظاهر شد که اکثر آنها گانگستری و تنها ۲ مورد در ژانر وسترن بود. اما حضور در فیلمهای «شاهین مالت» در نقش سام اسپید به کارگردانی جان هوستون و «کازابلانکا» از مایکل کورتیز بود که او را تبدیل به ستاره هالیوود کرد. بوگارت در سال ۱۹۵۱برای بازی در «ملکه آفریقایی» برنده جایزه اسکار شد. وی دوبار دیگر برای بازی در فیلم های «شورش کین» و «کازابلانکا» کاندید دریافت اسکار شده. بوگارت در اکثر فیلم‌هایش در نقش مردانی خوش‌گذران و خوش‌پوش و در عین حال دلیر و باهوش ظاهر می شد و همین امر در جذاب‌تر شدن شخصیت او تأثیرگذار بود. اما در فیلم «گنجینه های سیه رامادره» در نقش یک مرد فقیر که برای کمی پول گدایی میکند و با بدست آوردن طلا کاملا حریص می شود را بازی می کند یعنی دقیقا نقطه مقابل نقش ها پر غرورش!
آدری هیپبورن : ستاره دوست داشتنی سینمای کلاسیک که تماشای لبخند و نگاه زیبایش، هرگز تماشاگران را خسته نمی کرد. هیپبورن به خاطر شکل و شمایل اش ( بسیار باریک اندام ، چشمان زیبا و لبخندهای دلنشین ) همواره به عنوان بازیگر نقشهای دختران جوان و عاشق پیشه به بازی گرفته می شد، حتی زمانی که در فیلم صبحانه در تیفانی ، از آن شکل و شمایل همیشگی کمی فاصله گرفت ، باز هم همه او را مهربان ترین دختری امروزی ( در آن زمان ) نام گذاری کردند!. اما همانطور که خود هیپبورن بعدها گفت، بدترین خاطره دوران بازیگری اش حضور در فیلم بانوی زیبای من بود چراکه تمام زحماتش در خوانندگی آهنگهای فیلم ، با دوبله شدنش توسط مارنی نیکسون بر باد رفت. از طرف دیگر سایه سنگین جولی اندروز که در ورسیون تئاتری بانوی زیبای من ، نقش الیزا را به نحوی شایسته ایفا کرده بود ، تا سالها بعد بر بازی هیپبورن وجود داشت. تهیه کنندگان بانوی زیبای من به دلیل اینکه معتقد بودند، جولی اندروز در نسخه سینمایی نمی تواند گیشه سازی مناسبی برای فیلم داشته باشد، او را کنار گذاشتند و آدری هیپبورن که چهره محبوب و گیشه پسندی بود، استفاده کردند. هیپبورن هم با بی میلی قبول کرد تا در این فیلم بازی کند اما بی خبر از اینکه تهیه کنندگان تصمیم گرفته اند تا ترانه های او را دوبله کنند!. همین دوبله سبب شد تا کسی بازی خوب هیپبورن در بانوی زیبای من را نبیند. در سال 1964 ، جولی اندروز توانست با بازی در فیلم موزیکال ماری پاپینز ، اسکاری دریافت کند و در هنگام دریافت جایزه اش ،با کنایه از تهیه کنندگان بانوی زیبای من تشکر کند که با انتخاب نکردنش برای فیلم سبب شدند تا اسکار بگیرد!. هیپبورن در دوران بازیگری خود توانست 4 بار کاندید دریافت اسکار بهترین بازیگر زن برای فیلمهای تنها در تاریکی ، داستان راهبه ، سابرینا و صبحانه د ر تیفانی شود و تنها یکبار آن هم برای فیلم تعطیلات رومی توانست اسکار بهترین بازیگری را دریاف کند. هیپبورن در سال 1993 در سن 64 سالگی بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.وی در سال ۱۹۵۷به دلیل ابتلا به
سرطان حنجره درگذشت.
ویلیام هولدن : در سال 1918 در شهر اوفالون آمریکا چشم بر جهان گشود. وی از خانواده ای ثروتمند محسوب می شد. پدرش یک داروساز ( شیمی دان ) و مادرش یک معلم بود. ویلیام زمانی که در دانشگاه مشغول تحصیل در رشته شیمی بود، قراردادی برای بازی در یک فیلم به امضاء رساند و اولین بار در سال 1939 با لقب « پسر طلایی » به جلوی دوربین رفت که این لقب تا آخر عمر همراه او باقی ماند.
با آغاز جنگ جهانی دوم ، وی به ارتش رفت و پس از بازگشت توانست در سینما موفقیت های به مراتب بیشتری به دست بیاورد و با فیلم مشهور « بازداشتگاه 17 » موفق به دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شد.
ویلیام هولدن سرانجام در روز 12 نوامبر 1981 به علت مصرف بیش از حد مشروبات الکلی و برخورد سرش به لبه میز که باعث خونریزی اش می شود، از دنیا می رود و جسدش نیز 4 روز بعد در 16 نوامبر پیدا می شود.
نکاتی که درباره « سابرینا » نمی دانید :
همفری بوگارت در دقایق آخر جایگزین کری گرانت شد.
بوگارت علاقه ای به حضور آدری هیپبورن در نقش سابرینا نداشت. وی ترجیح می داد تا همسرش لوران باکال در این نقش حضور داشته باشد که مورد موافقت قرار نگرفت.
اگرچه « اِدیت هد » برای طراحی لباس این فیلم اسکار گرفت اما در واقع اغلب لباسهایی که آدری هیپبورن در این فیلم بر تن کرد از کلکسیون « هیوبرت دی جیونچی » بود و خودِ وی تشخیص می داد که چه لباسی برایش مناسب تر است!
« سابرینا » دومین فیلمی بود که آدری هیپبورن برای بازی در آن موهای خودش را کوتاه کرد که در آن دوران سمبل بلوغ به حساب می آمد. اولین مورد مربوط به « تعطیلات رمی » بود.
قرار بود که اسم فیلم « سابرینای زیبا » باشد اما به دلیل اینکه داستانی به نام « تکبر زیبا » در میان آمریکاییان مشهور بود و تهیه کنندگان نگران مرتبط کردن این فیلم با آن داستان بودند، نام فیلم را به « سابرینا » تغییر دادند.
آدری هیپبورن و ویلیام هولدن در جریان فیلمبرداری با یکدیگر رابطه ای عاشقانه برقرار کردند اما پس از اینکه آدری هیپبورن متوجه شد که ویلیام هولدن از نظر پزشکی قادر به ایجاد فرزند نیست ، این رابطه را تمام کرد!
فیلمنامه « سابرینا » همزمان با فیلمبرداری فیلم نوشته شده می شد.
گفته می شود که بیلی وایلدر شخصا به آدری هیپبورن گفته بود که خودش را به مریضی بزند تا وی فرصت کافی برای اتمام فیلمنامه داشته باشد!
همفری بوگارت در مجموع علاقه مند به بازی در کنار آدری هیپبورن و ویلیام هولدن نبود. وی حتی در مورد آدری هیپبورن گفته بود که وی بی استعداد است و به درد بازیگری نمی خورد.
نمایش « سابرینای زیبا » که در سال 1953 در بروادوی به روی صحنه رفت ، با 318 اجرا به کار خود پایان داد.
در سال 1995 یک بازسازی از این فیلم به کارگردانی سیدنی پولاک و بازی هریسون فورد ساخته شد.
دیالوگ های ماندگار :
دیویل لارابی : تو اینجا زندگی نمی کنی!
سابرینا : چرا می کنم!
دیوید لارابی : من اینجا زندگی میکنم
سابرینا : سلام همسایه!
سابرینا : لینوس شاید تو باید بری پاریس
لینوس : پاریس ؟
سابرینا : پاریس خیلی به من کمک کرد تا بهتر بشم. تابحال پاریس بودی ؟
لینوس : اوه آره . آره ، من سی و پینج دقیقه پاریس بودم!
سابرینا : سی و پنج دقیقه؟!
لینوس : بله من برای تعویض هواپیما برای سفرم به عراق ، سی و پنج دقیقه در پاریس ماندم!
سابرینا : اوه ، اما پاریس برای تعویض هواپیما نیست… اونجا برای تغییر دیدگاهت هست… برای اینکه پنجره رو باز کنی و بتونی گلهای رز رو ببینی.
لینوس : { با ناراحتی } پاریس برای افراد عاشق هست… شاید بخاطر همینه که سی و پنج دقیقه بیشتر اونجا نماندم!
امیر گلسفیدی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان جدید سینمایی پیدا کنید !
سابرینا : 
Sabrina
کارگردان :بیلی وایلدر
نویسنده : بیلی وایلدر ، ساموئل آی. تیلور
بازیگران :
همفری بوگارت / لینوس لارابی
آدری هیپبورن / سابرینا فیرچایلد
ویلیام هولدن / دیوید لارابی
زمان : 113 دقیقه
محصول : 1954
مهمترین افتخارات : دریافت اسکار بهترین طراحی لباس و کاندید دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی زن ، بهترین کارگردان ، بهترین فیلمنامه ، بهترین فیلمبرداری سیاه و سفید و بهترین کارگردانی هنری
