مايکل مان، انزوي فراري‌اش را پيدا کرده است. کريستين بيل براي ايفاي نقش اين راننده و تاجري که کمپاني سازنده ماشين فراري را در سال 1929 تاسيس کرد، قرارداد امضا کرده است.
به گزارش مووی مگ به نقل از مهر، اين موضوعي است که مان طي سال‌هاي طولاني و از طريق چند پروژه مختلف به آن بازگشته است. به نظر مي‌رسد اين نسخه جديد از فيلم فراري پروژه بعدي مان باشد و با توجه به اينکه بيل قرار است در آن نقش‌آفريني کند، باقي بازيگران هم بايد به زودي مشخص شوند. بيل و مان پيش از اين هم در پروژه سال 2009 «دشمنان عمومي» با هم کار کرده‌اند.
فيلم جديد با اقتباس از کتاب سال 1991 «انزو فراري: مرد، ماشين‌ها، مسابقه‌ها» نوشته براک ييتس ساخته خواهد شد اما اولين فيلم فراري نيست که مان تهيه کرده است. آخرين پروژه‌اي که نام او هم در آن ديده مي‌شد «Go Like Hell» بود که روي رقابت فراري با هنري فورد دوم تمرکز مي‌کرد اما به نظر مي‌رسد آن پروژه هم منتفي شده باشد. در حال حاضر يک پروژه فراري ديگر هم در مراحل تهيه به سر مي‌برد که در آن قرار است رابرت دنيرو نقش انزو فراري را بازي کند.
با وجود اينکه کتاب اشاره‌شده منبع ساخت اين فيلم است، اين پروژه در قالب فيلمنامه‌اي که توسط تروي کندي مارتين (نويسنده «سرقت ايتاليايي») نوشته شده بود و ديويد ريفيل فقيد (نويسنده «بيرون از آفريقا») آن را مدت‌ها پيش بازنويسي کرده بود به دست مان رسيد. قرار بود سيدني پولاک اين فيلم را بسازد و آل پاچينو هم در آن نقش‌آفريني کند اما نسخه 2004 اين فيلم با مرگ پولاک در سال 2008 خاتمه يافت.
سال گذشته وقتي تهيه‌کنندگان بار ديگر مراحل تهيه فيلم را آغاز کردند، نيلز جول رييس کمپاني چچي گوري پيکچرز درباره آن گفته بود: «اين داستاني زيبا از ماجراي رقابت فراري با مازراتي سر برتري در سرعت است، اما اين فيلم رقابت ماشين‌راني نيست بلکه يک فيلم «پدرخوانده» مانند با ماشين‌راني است. اين هم توصيفي است از کتاب مورد نظر: «انزو فراري (1988-1898) غول ماشين‌سازي ايتاليايي براي لشکر طرفدارانش نابغه‌اي بود که شخصا ماشين‌هايي با طراحي خارق‌العاده را توليد کرد. اما همانطور که ييتس در اين بيوگرافي گيرا و انسان‌گرايانه مي‌نويسد، هيچ يک از ماشين‌هاي مسابقه‌اي فراري مثالي درخشان از تکنولوژي جسورانه نبودند و او تقريبا هيچ نقشي در ساخت ماشين‌هاي جاده‌اي که بعدها با نام او توليد شدند نداشت. او خود را به عنوان يک شواليه وفادار صنعت اتومبيل که از غرور ملي ايتاليا دفاع مي‌کند توصيف کرد، اما به گفته ييتس او تنها به بردن مسابقه اهميت مي‌داد و بعضي مواقع رانندگانش را به کارهاي خطرناک وا مي‌داشت. ييتس با زبردستي به شكست كشيده شدن مسابقات اصلي، بده بستان‌هاي تجاري و معامله و بعدهاي سياسي مسابقات ماشين راني را از دوران قبل جنگ جهاني دوم تا ناسيوناليسم امروزي ضبط مي‌کند».
