خبر ساخت فیلم «» نخستین‌بار توسط باز لورمن در سال 2014 مطرح شد اما این پروژه در آن مقطع به مرحله تولید نرسید. در سال‌های بعد، بازیگران بسیاری برای بازی در نقش الویس پریسلی تست دادند اما با حضورشان در فیلم موافقت نشد. در ایران نیز حسام نواب صفوی طی یک مصاحبه اعلام کرد که برای بازی در این فیلم از او دعوت به‌عمل‌آمده اما او به دلیل شرایط کار در ایران نتوانسته در فیلم حاضر شود. وی دراین‌خصوص گفته بود که تنها نگرانی‌اش برای حضور در فیلم «الویس»، تداخل زمانی‌اش برای حضور در سریال «معمای شاه» است که می‌تواند این همکاری را لغو کند! در نهایت اما آستین باتلر در نقش الویس پریسلی به ایفای نقش پرداخت.
داستان فیلم درباره رابطه میان سرهنگ (تام هنکس) و الویس پریسلی (آستین باتلر) است. فردی که با زیرکی تبدیل به مدیر برنامه‌های الویس پریسلی شد و در مسیر به شهرت رسیدن این خواننده افسانه‌ای در کنار او قرار داشت و مشکلات حقوقی فراوانی را هم ایجاد کرد.
باز لورمن برای ساخت «Elvis» فرمول دیگر ساخته مشهورش یعنی «مولن روژ» را به کار گرفته است. نمایش موزیکال پرزرق و برقی که به‌خوبی هیجان را به مخاطب منتقل کرده و مخصوصاً در لحظات اجرا، نفس مخاطب را در سینه حبس می‌کند. می‌توان رویه لورمن در به‌تصویرکشیدن الویس پریسلی را ستود. شاید پریسلی تنها خواننده تاریخ باشد که شایسته چنین زرق‌وبرق و هیجانی بر پرده سینماست اما درعین‌حال، باید به این نکته هم اشاره کرد که این شور و هیجان سینمایی در مقایسه با اجراهای زنده پریسلی، لطف چندانی ندارد!
پریسلی روی صحنه بی‌نظیر بود و پرانرژی‌ترین اجراهای تاریخ موسیقی را برای تماشاگران به ارمغان می‌آورد. اما فیلم با تدوین سریع و اشاره کوتاه و صریح، از اجراهای پرحرارت او بر روی صحنه می‌گذرد و صرفاً به ارائه یک تصویر کلی از او مبادرت می‌ورزد. این ایراد زمانی پررنگ‌تر می‌شود که متوجه می‌شویم محوریت داستان صرفاً رابطه میان سرهنگ و الویس است و جزئیات بیشتر زندگی پریسلی به حاشیه رانده شده‌اند. حواشی که گاهی حتی پررنگ‌تر از مسیر اصلی زندگی پریسلی در خوانندگی بودند و باعث شدند او رفته‌رفته خاموش شود.
البته رابطه میان سرهنگ و الویس پریسلی یکی از چالش‌برانگیزترین اتفاقات دوران زندگی پریسلی بود. چالشی که حتی تا پس از مرگ هم گریبان‌گیر خانواده پریسلی بود. اما لورمن در فیلم «Elvis» صرفاً حیله‌گری‌های سرهنگ را به تصویر کشیده و مشکل بزرگ‌تر این که این رویه به مدت نزدیک به 2 ساعت و 30 دقیقه به طور دائم در حال تکرار است. این وضعیت باعث شده تا فیلم از نیمه به بعد، به ورطه تکرار بیفتد و جذابیتش را برای مخاطب از دست بدهد. لورمن به‌خوبی در نیمه ابتدایی تماشاگر را با الویس و سابقه خانوادگی و مخصوصاً ارتباطش با بی‌بی کینگ آشنا می‌کند و اطلاعات تاریخی جذابی به مخاطب می‌دهد. اما در نیمه دوم صرفاً به تکرار اجراهای وگاس و تکرار حیله‌های سرهنگ روی می‌آورد درحالی‌که شاید بهتر می‌بود در نیمه دوم بخش‌های تاریک زندگی الویس از جمله اعتیادش به مواد مخدر که در نهایت جان او را هم گرفت به تصویر کشیده می‌شد.
بااین‌حال فیلم ««Elvis» ویژگی‌های جذابی هم دارد که قطعاً طرف‌داران پریسلی را به وجد خواهد آورد. از طراحی لباس و تدوین و اجراهای پرهیجان گرفته تا بازی قابل‌توجه آستین باتلر که علی‌رغم شخصیت‌پردازی نه‌چندان قابل‌قبول الویس، تمام تلاش خود را برای ارائه تصویری دقیق از این خواننده افسانه‌ای به کار بسته است. باتلر قطعاً با بازی در نقش الویس پریسلی نامزدی اسکار را تجربه خواهد کرد اما بعید است که بتواند شانسی برای دریافت آن داشته باشد. تام هنکس نیز در نقش سرهنگ بازی بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشته و مانند همیشه ستودنی است.
شاید ارائه یک تصویر بی‌نقص از زندگی الویس پریسلی غیرممکن باشد. خواننده افسانه‌ای راک‌اند رول، چنان زندگی پرفراز و نشیبی داشته که هر فریم از آن می‌تواند سوژه یک فیلم سینمایی باشد. «Elvis» هم تلاش ستایش برانگیزی برای به‌تصویرکشیدن زندگی این خواننده بوده اما مطابق انتظار، نتوانسته تمام زوایای زندگی این خواننده را به پرده سینما بیاورد. الویس پریسلی یک بت بزرگ موسیقیایی در آمریکا محسوب می‌شود و شاید محبوبیت بی‌اندازه او باعث شده که سازندگان بااحتیاط به سراغ زندگی شخصی او بروند و تا جای امکان از ریز شدن در اتفاقات تلخ زندگی‌اش بکاهند. بااین‌حال، در نهایت می‌توان گفت که تماشای «Elvis» اتفاقی خوشایند برای تماشاگران و مخصوصاً علاقه‌مندان به الویس پریسلی محسوب می‌شود تا تجدید دیداری با یک افسانه داشته باشند.
منتقد: میثم کریمی
این مطلب به‌صورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می‌گردد.
به صفحه اینستاگرام مووی مگ بپیوندید
