«امانوئل بئار» بازیگر فیلم‌های «مأموریت غیرممکن» (Mission: Impossible) و «۸ زن» (8 Women) می‌گوید در کودکی قربانی رابطه جنسی با محارم شده است. این بازیگر ۶۰ ساله در مستند جدیدی که سه‌شنبه گذشته در پاریس اکران شد این ادها را مطرح کرده اما هویت فرد آزارگر را فاش نمی‌کند.
به گزارش مووی مگ به نقل از 30نما، این مستند تحت عنوان «سکوتی چنین طنین‌انداز» (Such a Resounding Silence) چهار قربانی زنای با محارم از جمله بئار را معرفی می‌کند. این بازیگر که در سن ۱۰ تا ۱۴ سالگی قربانی شده یکی از کارگردانان مستندی است که تا پایان سپتامبر از شبکه M6 فرانسه پخش می‌شود.
بئار در فرانسه با فیلم‌هایی چون «قلبی در زمستان» (Un cœur en hiver)، «مانون بهار» (Manon des Sources) و «نلی و آقای آرنو» (Nelly et Monsieur Arnaud) به شهرت رسید و در سال ۱۹۹۶ به «مأموریت غیرممکن» پیوست.
«آناستاسیا میکووا» دیگر کارگردان مستند می‌گوید آزارگر بئار پدر او، خواننده و ترانه‌سرای معروف «گای بئار» نبوده است. بئار می‌گوید «صداقت و شجاعت» قربانیان دیگر فیلم باعث شده او هم به فاش کردن سرگذشتش تشویق شود.
بئار نهایتاً توسط مادربزرگش «نجات» داده می‌شود. او در فیلم می‌گوید: «اگر مادربزرگم مداخله نکرده بود، اگر او من را سوار قطار نمی‌کرد تا در ۱۵ سالگی بروم با پدرم زندگی کنم، نمی‌دانم زنده می‌ماندم یا نه.» او اضافه می‌کند که این اتفاق را برای چند نفر بازگو کرده است: «همه‌جا می‌گفتم. هیچ واکنشی وجود نداشت.»
بنا بر گزارش «استاتیستا» در سال ۲۰۲۰، نزدیک به ۶.۷ میلیون نفر یا ۱۰ درصد از جمعیت فرانسه در طول زندگی قربانی آزار جنسی محارم می‌شوند.
در جواب عرازشه بگم که فرق ما با یک کشور توسعه یافته در همین آمارگرفتن هاست. هر چقدر ما تمام تلاشمون رو میکنیم تا پلشتی ها و کثافت کاریهامون رو زیر خاک قایم کنیم و با یک نگاه به دور و ور مطمئن بشیم که کسی ما رو ندیده تا به همه بگیم که ما چقدر آدمهای پاک و خوبی هستیم و هیچ عیب و ایرادی نداریم، در اون کشورها ارگان های اجتماعی ، چنین آمارهایی رو میگیرن تا کلیت جامعه فکر نکنه که کشور کاملا گل و بلبل هستش و باید برای این مسائل هم تمهیداتی اندیشیده بشه. در ایران ولی به ما یاد دادن: هیس! دخترها فریاد نمیزنند. و اگر زدند قطعا تقصیر خودشون بوده که باعث شدن بهشون تجاوز بشه و هیچ اشکالی متوجه آقای متجاوز نیست. در ایران از بالا دستور داده شده که هیچ آماری منتشر نشه مگه اینکه هماهنگی صورت بگیره و عددها بالا پایین بشن تا حکومت ببینه کدوم عدد به نفعشه. آمار دقیق همین جرمی که در این مقاله گفته شده اگر در ایران منتشر بشه، قول میدم کمتر از فرانسه و یا هیچ کشور دیگه ای نخواهد بود. اماچون اینجا این چیزا تابو هستش و خیلی از قربانی ها حتی به صورت ناشناس هم نمیان بگن ؛ بنابراین بهونه دست دولت میفته که بیاد بگه: اوضاع ما نسبت به بقیه خیلی بهتره و ما بهتر هستیم و شما عرازشهه هم باور میکنید.
عرازشه منتظر این مدل خبر ها هستن تا از آب گل آلود ماهی بگیرند! آخه شما چه چیزیت شبیه دنیاست که قیاس میکنی؟ همین الان یه خانوم مثل این تو ایران بخواد افشاگری کنه همین شماها هزارتا برچسب به خودش میزنید طوری که انگار تقصیر اون بوده بهش تجاوز شده!
«نه داداش اینا اروپایین،چشم و دلشون سیره و انقدر آزادی دارن که اصلا امکان نداره به کودکان معصوم نظر پیدا کنن و جنسی آزارشون بدن،به چشای رنگیشون نگاه کن،معلومه که همشون جنتلمن و لیدی های کلاسی هستن و چیزی به اسم انحراف توشون وجود نداره این تجاوزات و بیماری ها فقط برای اونایی هست که پوستشون سیاه و ترجیحا مسلمون یا هندو هستن و گرنه این اروپایی ها که مهد تاریخ و تمدن و فرهنگ بشرین امکان نداره به دختر بچه ها و پسر بچه های خودشون آزار جنسی برسونن»
آخه شما چیت به دنیا میخوره که مقایسه میکنی؟! اولا تو ایران بخاطر تعصبات خیلی از این موارد اعلام نمیشه پس آمار درستی نداریم. دوما کدوم تکست بوک تو غرب بر تمام جنبه های زندگیشون احاطه داره که این انحرافات رو تئوریزه و تقدیس کرده باشه؟!