داستان فیلم :
دو راهزن که به قطارها دستبرد می زدند، پس از اینکه تحت تعقیب قرار می گیرند به بولیوی می روند و در آنجا راهزنی شان را ادامه می دهند اما…
کارگردان:
جورج روی هیل (George Roy Hill ) : وی متولد شهر مینیاپولس در آمریکا بود. در بچگی علاقه وافری به خلبانی داشت به همین دلیل خیلی زود توانست گواهینامه پروازش را دریافت کند. « هال » در جریان جنگ جهانی دوم نیز حضور داشته و رشادت های زیادی از خود برجای گذاشت. با پایان جنگ، او به دنیای روزنامه نگاری وارد شد و فعالیتش را در این حیطه آغار کرد.
پس از مدتی به دلیل آنکه خاطرات زیادی از زمان جنگ کشورش با کره داشت، توانست در مجموعه تلویزیونی Kraft Television Theater حضور پیدا کند و اینگونه پایش به هنر هفتم هم گشوده شد. اما ( هال ) پس از مدتی تصمیم گرفت تا فیلم موردِ نظر خودش را کارگردانی کند. با بازی « پیتر سلرز » در یکی از نخستین فیلمهای « هال » به نام « The World of Henry Orient »، نام « هال » بیش از پیش بر سر زبانها افتاد و بالاخره با « بوچ کسیدی و ساندس کید » که در آن « رابرت ردفورد » و « پل نیومن » حضور داشتند، توانست موفقیت های زیادی را در اسکار بدست آورد.
پس از آن « هال » با استفاده مجدد از « ردفورد » و « نیومن » در فیلم « نیش» بار دیگر توانست موفقیت های به مراتب بیشتری را بدست آورد که مهمترین آنها دریافت اسکار بهترین کارگردانی برای خودش بود. وی پس از « نیش » نتوانست آنچنان که از او انتظار می رفت، موفقیت های خود را تکرار کند و سرانجام هم در سال 2002 بر اثر ابتلا به بیماری پارکینسون، دارفانی را وداع گفت.
بازیگران :
پل نیومن (Paul Newman ) : پل لئوناردو نیومن 26 ژانویه سال 1915 در کلیولند اوهایو متولد شد.
خانواده وی مرفه بودند و پدرش تاجری موفق در زمینه فروش لوازم ورزشی بود. در دوران کودکی کمتر کسی از اعضای خانواده گمان می‌کرد که پل در آینده به بزرگترین بازیگر سینما در عصر خود بدل شود. مادرش معتقد بود که پل چهره مناسب و فیزیک دوست‌داشتنی‌ای دارد و ممکن است بتواند به عنوان مدل در آینده کاری پیدا کند.
اما پدرش معتقد بود که پل می‌بایست تجارت خانوادگی را ادامه دهد. پدرش ریشه‌ای آلمانی – یهودی داشت و مادرش یک ایرلندی کاتولیک بود. پل در دوران کودکی به فوتبال آمریکایی علاقه‌مند شد و مطمئن بود که در آینده یکی از قهرمانان مطرح و موفق این رشته خواهد شد.
هنگامی که پدرش از او خواست در دانشکده به رشته اقتصاد بپردازد، پذیرفت. اما اگر چه در این رشته با جدیت به مطالعه پرداخت و به نظر دانشجوی موفقی می‌آمد ولی نتیجه امتحانات رضایت‌بخش نبود و خیلی زود همه فهمیدند که او به درد این رشته نمی‌خورد.
با آغاز جنگ جهانی دوم پل دانشکده را رها کرد و به نیروی دریایی پیوست و به عنوان بی‌سیم‌چی ناوگان دریایی به خدمت پرداخت. اما در سال 1946 و با پابان جنگ نیومن در کالج کانیون ثبت نام کرد و بر حسب عادت همیشگی به عضویت تیم فوتبال کالج درآمد.
بعد از فارغ التحصیلی از کالج، پل نیومن به مدرسه درام بیل رفت و یک سال در آنجا به فراگیری بازیگری پرداخت. او سپس به نیویورک رفت و به آکتورز استودیو پیوست. پل تحت تعلیم استراسبرگ تئورسین بزرگ سینما قرار گرفت.
استراسبرگ معتقد بود که نیومن استعداد بازیگری شگرفی دارد و می‌تواند به بازیگری هم اندازه مارلو براندو مبدل شود. اما بنا به نظر استراسبرگ متاسفانه پل نیومن بیش از حد زیبا بود و همین موضوع باعث می‌شد که بیش از آن که از استعدادش استفاده کند، دیگران را مجذوب زیبایی ظاهریش کند.
پل برای اولین‌بار در سال 1953 در یک نمایش به نام پیک نیک در برادوی ظاهر شد و بعد از این نمایش بود که با کمپانی برادران وارنر قراردادی امضا کرد و اولین‌بار با فیلم جام نقره‌ای در سال 1954 وارد عالم هنرهفتم شد.
در آن سال‌ها مارلون براندو شاخص‌ترین چهره بازیگری آمریکا و حتی جهان بود اما اصول حرفه‌ای خود را داشت و حاضر نبود در هر فیلمی بازی کند به همین خاطر تهیه کنندگان به دنبال چهره‌ای شبیه او بودند تا بتوانند جایگزین براندویش کنند.
او همچنین تهه کنندگی و کارگردانی چندین فیلم سینمایی را نیز بر عهده داشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم راشل راشل (1968) اشاره کرد که در آن از همسرش جوآن وود وارد در نقش اول بهره برد.
از دیگر فیلمهای او می‌توان به تاثیر اشعه گاما بر روی گل‌های کاملیا اشاره کرد. فیلم راشل راشل نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم نیز گردید. پل نیومن در دهه هشتاد و نود بسیار کم کارشد و مهمترین فیلم او در دهه هشتاد رنگ پول بود که در کنار تام کروز برگشتی باشکوه به پرده نقره‌ای تجربه کرد.
در سال 1999 نیز فیلم پیامی در بطری ساخته کوین کاستنر از او به نمایش درآمد که چندان موفق نبود. تنها فرزند پسر او در سال 1978 به علت استفاده بیش از حد مواد مخدر درگذشت. وی از همسر اول خود دو دختر و یک پسر دارد که پسرش فوت کرد و از همسر دوم صاحب سه دختر است.
پل نیومن در سال 2008 و در سن 83 سالگی به علت سرطان درگذشت.
منبع : همشهری آنلاین
رابرت ردفورد ( Robert Redford ) : رابرت ردفورد در سال 1936 در سانتامونیکای کالیفرنیا متولد شد. وی پس از گذراندن تحصیلات دوران متوسطه، موفق به اخذ بورسیه بیس بال شد و سپس وارد دانشگاه کلورادو شد اما بعدها به دلیل زیاده روی در مصرف مشروبات الکلی بورسیه تحصیلی خود را از دست داد. پس از این اتفاق، ردفورد به مطالعه درباره هنر علاقه مند شد و دیری نگذشت که وارد آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا شد و تصمیم گرفت بازیگری را دنبال نماید. اولین تجربه بازیگری ردفورد بر روی صحنه تئاتر اتفاق افتاد اما خیلی زود با سه فیلم متفاوت « این ملک محکوم است » ، « تعقیب » و « پابرهنه در پارک » توانست نام خود را به عنوان یکی از چهره های جوان و مستعد هالیوود مطرح نماید.
اما فیلمی که توانست رابرت ردفورد را به شهرت برساند « بوچ کسیدی و ساندنس کید » بود که در سال 1969 ساخته شد. ردفورد در این فیلم همبازی پل نیومن بود که در سال 1973 نیز در فیلم « نیش » با وی همبازی شد. ردفورد در سال 1980 تصمیم گرفت به کارگردانی روی بیاورد به همین منظور اولین ساخته سینمایی اش به نام « مردمان معمولی » را کارگردانی کرد که توانست جایزه اسکار بهترین کارگردانی را برای او به ارمغان بیاورد و جایگاه وی به عنوان بازیگر و کارگردان در هالیوود تثبیت گردد.
کاترین راس (Katharine Ross ) : او کار خود را با حضور در سه فیلم بسیار محبوب در بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ آغاز کرد در نقش الین رابینسون در فارغ التحصیل (۱۹۶۷) که باعث دستیابی وی به جایزه اسکار به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد؛ در نقش اتا پلیس در بوچ کسیدی و ساندنس کید که به خاطر آن او جایزه ی بفتای بهترین بازیگر نقش اول زن را دریافت کرد؛ و همچنین فیلم همسران استپفورد (۱۹۷۵). او یک جایزه گلدن گلوب برای فیلم سفر غم انگیز (۱۹۷۶) نیز دریافت کرد.
نکاتی که احتمالا درباره « بوچ کسیدی و ساندنس کید» نمی دانید :
بوچ کسیدی که نام واقعی اش رابرت لروی پارکر است، نام مخففش را به این جهت انتخاب کرد که زمانی در قصابی کار می کرده است. ساندنس کید هم که نام واقعی اش هری آلونزو لانگابو می باشد، به دلیل اینکه قبلاً در منطقه ساندنس دستگیر شده بود، نام مخففش را برای خود برگزید.
لولا پارکر بتنسون، خواهر واقعی بوچ کسیدی اغلب از محل فیلمبرداری دیدار می کرد و به عوامل فیلم خسته نباشید می گفت!
در فیلمنامه اصلی نام فیلم « ساندنس کید و بوچ کسیدی » بود اما پس از اینکه استو مک کوئین که قرار بود نقش ساندنس کید را بازی کند، از پروژه کنار رفت، نام بوچ کسیدی در ابتدای نام فیلم قرار گرفت.
تمام بخش های فیلم که در بولیوی می گذرد، در مکزیک فیلمبرداری شده است.
پُل نیومن بدلکاری های بخش دوچرخه سواری را شخصاً انجام داد.
کارگردان قصد داشت تا باب دیلان را مجاب کند تا قطعه معروف « Burt Bacharach » را اجرا نماید اما دیلان نپذیرفت.
اولین تجربه بازیگری سم الیوت در این فیلم اتفاق افتاد.
پُل نیومن گفته بود که بازی در این فیلم مفرح ترین تجربه دوران کاری اش بوده است. او و رابرت ردفورد در مکزیک بارها و بارها مشروبات الکلی مصرف کرده بودند!
سم الیوت در سال 1984 با همبازی اش در این فیلم یعنی کاترین راس ازدواج کرد.
استیو مک کوئین به دلیل عدم توافق مالی بازی در این فیلم را نپذیرفت.
پیشنهاد بازی در این فیلم به وارن بیتی نیز ارائه شده بود اما زمانی که او متوجه شد حال و هوای فیلم مشابه « بانی و کلاید » است، از بازی در فیلم انصراف داد.
در زمان بازی در این فیلم، پُل نیومن رابطه ای را با روزنامه نگار، نانسی بیکن آغاز کرد که منجر به جدایی اش از همسرش جوآن وودوارد شد.
پُل نیومن درباره کارگردان، جورج روی هیل گفته بود که او به دقت می دانست که در زمان فیلمبرداری از صحنه و بازیگر چه می خواهد و هرگز نظرش تغییر نمی کرد.
در لیست 10 فیلم برتر وسترن تاریخ سینما از طرف انجمن ملی فیلم آمریکا ، « بوچ کسیدی و ساندنس کید » در رده 7 قرار دارد.
صحبت هایی هم مبنی بر حضور داستین هافمن در نقش بوچ کسیدی مطرح شده بود اما هرگز این اتفاق نیفتاد.
با فروش 100 میلیون دلار، « بوچ کسیدی و ساندنس کید » پرفروش ترین فیلم سال 1969 شده بود.
نازنین آفاق
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
بوچ کسیدی و ساندنس کید : 
Butch Cassidy and the Sundance Kid
کارگردان : جورج روی هیل
نویسنده : ویلیام گلدمن
بازیگران :
پُل نیومن / بوچ کسیدی
رابرت ردفورد / ساندنس کید
کاترین راس / اتا پلیس
زمان : 110 دقیقه
محصول : 1969
مهمترین افتخارات : برنده اسکار بهترین فیلمنامه، بهترین فیلمبرداری ، بهترین موسیقی و بهترین ترانه. نامزد اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی ، بهترین صدابرداری
