در قسمت دوم سریال « The Last of Us» بیشتر تاکید سازندگان بر فضاسازی محیط بیرون از قرنطینه بوده است. در این اپیزود، تماشاگران به طور کلی با فضای کلی داستان آشنا شده و تجربه نزدیکی از رویارویی با افراد مبتلا شده در طول روز خواهند داشت. مهم ترین ویژگی این اپیزود، حفظ تنش در تمام لحظات بود که باید گفت به خوبی از پس انجام آن برآمده است. طراحی صحنه و محیط اپیزود دوم و ویرانی هایی که انتشار ویروس قارچی سبب آن شده، از جمله نکات مثبت در اپیزود دوم سریال «آخرین بازمانده از ما» محسوب می شود که برای تماشاگرانی که بازی منبع اقتباس را تجربه نکرده اند می تواند جالب باشد.
با این حال شاید نکته حائز اهمیت این باشد که تنش اصلی اپیزود دوم در واقع بازآفرینی همان رویه بازی کامپیوتری « The Last of Us» بوده است و حتی درگیری که در ساختمان اتفاق می افتد به نوعی به سبک بازی ساخته شده است تا بار دیگر پس از اپیزود اول، وفاداری کامل سازندگان به منبع اصلی را یادآوری کنند که البته کیفیت اجرایی مناسبی دارد و تماشاگر را دچار استرس و وحشت می کند.
اما نکته منحصر به فردی هم در جریان روایت قسمت دوم سریال « The Last of Us» به چشم می خورد و آن اشاره به شبکه زیرزمینی از قارچ هاست که مبتلا شدگان را به یکدیگر متصل می کند. در واقع از طریق این شبکه، دیگر مبتلا شدگان به حضور افراد در منطقه ای خاص پی می برند و برای آلوده کردن آن ها به سمت سوژه حرکت می کنند. ایده منحصر به فردی است که در سریال مورد استفاده قرار گرفته و به حدی بکر و جذاب پیاده سازی شده که با کلیت سریال هماهنگ و یکدست باشد.
در مجموع می توان در خصوص اپیزود دوم گفت که سازندگان به خوبی توانسته اند فضاسازی آخرالزمانی محیط سریال را به تصویر بکشند و در این میان ایده شبکه زیرزمینی مبتلایان نیز به اندازه کافی جذاب بوده که در ادامه تنش های بیشتری را به سریال اضافه کند. بنابراین کماکان می توان گفت که سریال با سرعت و ضرباهنگ خوبی در حال پیشروی به مسیرهای سخت تر است و باید دید که اچ بی او در ادامه می تواند کیفیت قابل توجه سریال را حفظ کند یا خیر.
منتقد: رضا توسلی
این مطلب به‌صورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می‌گردد.
به صفحه اینستاگرام مووی مگ بپیوندید
