داستان « لاک پشت های نینجا » اولین بار در دهه ی 80 میلادی به مخاطبین کودک و نوجوان معرفی شد. این داستان مصور درباره 4 لاک پشت نینجا بود که به همراه مربی شان که یک موش بود(!) باید جلوی شرارت می گرفتند و آرامش را به شهر باز می گرداندند. سری داستانهای « لاک پشت نینجا » در طول نزدیک به 3 دهه ی اخیر همواره یکی از محبوب ترین انتخاب های کودکان و نوجوانان در سرتاسر جهان به شمار می رود و حتی امروزه که شخصیت ها و سرگرمی های بسیار جدیدتری به بازار عرضه شده، اما کماکان 4 لاک پشت نینجا و داستانهای اغلب تکراری شان نزد کودکان و نوجوانان محبوب باقی مانده است. لاک پشت های نینجا علاوه بر اینکه در داستانهای مصور حضور پر رنگی داشته اند، در انیمیشن های مختلفی نیز مشاهده شده اند و عروسک های ساخته شده براساس آنها نیز از محبوبیت بسیار زیادی نزد کودکان برخوردار است.

حال که این محبوبیت تقریباً همیشگی با لاک پشت های نینجا همراه بوده، هالیوود نیز تصمیم به ساخت فیلمی سینمایی درباره این شخصیت های محبوب گرفت؛ فیلمی با بودجه عظیم که قرار بود طیف وسیعی از مخاطبین را به سینماها بکشاند ( البته در مقایسه با دیگر آثار پر خرج هالیوود علناً بودجه ساخت « لاک پشت های نینجا » رقم بزرگی نیست ).

داستان « لاک پشت های نینجا » ساده تر از آن هست که بخواهم آن را شرح دهم. داستان در مورد یک خبرنگار زن جوان به نام آپریل اونیل ( مگان فاکس ) می باشد که می خواهد در کارش یک ستاره باشد اما به او بهای کافی داده نمی شود تا اینکه بطور اتفاقی با 4 لاک پشت عجیب و غریب آشنا می شوند که برخلاف همتایان چهارپایاشان، روی دو پا ایستاده اند و هرکدام از آنها سلاحی سرد حمل می کند! پس از آشنایی اونیل با این لاک پشت ها ، آنها با یکدیگر عهد می بندند تا اجازه ندهند شخصیت شروری به نام شریدر ( توهورو ماسامون ) که قصد تسخیر نیویورک و به خاک سیاه نشاندن آن را دارد ، به هدفش برسد و...

« لاک پشت های نینجا » همانطور که اشاره کردم قرار بوده تا طیف وسیعی از مخاطبین را به سینماها بکشاند اما نتیجه کار چنان بد هست که احتمالا فقط کودکان و نوجوانان قادر خواهند بود از اتفاقات رخ داده در فیلم لذت کافی را برده و از فرط هیجان فریاد بزنند! « لاک پشت های نینجا » در بخش پرداخت شخصیت بسیار گنگ و غیرقابل قبول است و به نظر می رسد که سازندگان علاقه ای به معرفی شخصیت های داستان و یا حتی شناسنامه دار کردن آنها نداشته اند.

4 لاک پشت داستان که در طول 3 دهه ی اخیر ستاره این سری از داستانها بوده اند، اینبار بر خلاف انتظارات در نسخه سینمایی « لاک پشت های نینجا » به طرز شگفت انگیزی به حاشیه رانده شده اند و بیشتر از آنان، این اونیل است که داستان فیلم را به جلو هدایت می کند و در واقع لاک پشت های نینجا بیشتر در حاشیه داستان قرار گرفته اند که این اتفاق مطمئناً نمی تواند خبر خوشایندی برای طرفداران این مجموعه محسوب شود. 

متاسفانه بخش های مهمی از فیلم که در اغلب آنها آپریل اونیل حضور فعالی دارد، تماشاگر نمی داند که باید به دنبال چه چیز در داستان باشد! شخصیت گزارشگر که در تاریخچه این مجموعه هرگز پر رنگ تر از خودِ لاک پشت ها نبوده، با حضور پر دقایقش در داستان فیلم، تا حدود زیادی باعث پرت شدن داستان می شود و حتی شوخی های گاه و بی گاهش هم کمکی در بامزه تر کردن داستان اصلی فیلم نکرده است و تماشاگر تقریبا همیشه بی صبرانه منتظر است تا لاک پشت ها وارد صحنه شوند و کمتر " آدمها " را در تصویر شاهد باشند!

اما قهرمانان کودکان و نوجوانان هم در این فیلم قادر نیستند تا رضایت مخاطبینشان را جلب کنند. به جز شوخی های کلامی ساده و پیش پا افتاده که از زبان همه این لاک پشت ها خارج می شود و همیشه هم در سری این مجموعه همراه آنها بوده، این لاک پشت ها ضعف های پرداخت عمیقی در شخصیت شان دارند که آن را در پس اکشن پر زرق و برق فیلم مخفی کرده اند که همین امر احتمالا کمک خواهد کرد تا مخاطبین کم سن و سال فیلم کمتر با دیدن این لاک پشت ها در تصویر آزار ببیند.

اما ضعف های فیلم برای مخاطب بالغ سینما کمی بیشتر از آن است که بتوان به راحتی از آن چشم پوشی کرد. اکشن « لاک پشت های نینجا » با اینکه اکثراً پر هیجان و خوش رنگ و لعاب هستند، اما هرگز از حد یک CGI به سبک بازی های کامپیوتری فراتر نمی روند و قادر نیستند تا خود را متمایز و برتر ، چه در مقایسه با سری قبلی این مجموعه در بخش بازی های کامپیوتری و انیمیشن و چه در مقایسه با دیگر آثار اکشن سینما ، نشان دهند. به نظر می رسد که سازندگان « لاک پشت های نینجا » هیچ ایده بکری برای آوردن لاک پشت های بذله گو به سینما نداشته اند و کمترین خلاقیت ممکن را به کار بسته اند تا فیلم هرچه سریعتر روانه سینما شده باشد و پول ها به جیب سازندگان سرازیر شده باشد.

در میان بازیگران فیلم مشخصاً مگان فاکس زمان بیشتری از فیلم را به خود اختصاص داده است. فاکس که در سالهای پس از سری فیلمهای « ترنسفورمز » ، روزگار چندان خوش و پر رونقی را در سینما نمی گذراند، در « لاک پشت های نینجا » دقیقاً همانی است که سالهاست تماشاگران از او دیده و به خاطر سپرده اند. مگان فاکس در مقابل تصویر حضور دارد برای اینکه بازیگری زیباست و از زیبایی اش در جریان فیلم به خوبی استفاده کرده است و مسلماً مخاطبین زیادی را هم به خود جذب خواهد کرد اما به جز این، توفیقی در « لاک پشت های نینجا » نداشته است و در انتهای فیلم کمتر تماشاگری خواهد بود که او را در این فیلم به خاطر بسپارد.

« لاک پشت های نینجا » اثری دم دستی و سهل انگارانه به شمار می رود که فقط به جهت سرازیر کردن پول مخاطبین به سینما آمده اما با این تفاوت که از ابتدایی ترین شیوه اقتباس استفاده کرده و خبری هم از پرورش داستان یا خلاقیت های " لاک پشت وار " در داستان نیست. شاید اگر از طرفداران انیمیشن های « لاک پشت های نینجا » باشید بتوانید از این فیلم لذت ببرید اما اگر به دنبال چیزی بیش از آنچه که قبلا از این مجموعه دیده اید و به خاطر سپرده اید هستید، « لاک پشت های نینجا » کاملاَ شما را ناامید خواهد کرد برای اینکه سازندگان ابداً مخاطبینی چون شما را جدی نگرفته اند و در واقع شما باید برای لذت بردن از « لاک پشت های نینجا » یک طرفدار دو آتشه این مجموعه باشید.

منتقد : میثم کریمی

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت " مووی مگ " به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.

به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!     

لاک پشت های نینجا : Teenage Mutant Ninja Turtles     

کارگردان : Jonathan Liebesman

نویسنده : Josh Appelbaum ، André Nemec

بازیگران :         

Megan Fox...April O'Neil

Will Arnett ...Vernon Fenwick

ohnny Knoxville...Leonardo

Tohoru Masamune...Shredder

و...                     

ژانر : اکشن       

رده سنی : PG-13 ( مناسب برای افراد بالای 13 سال)

زمان : 101 دقیقه