در سالهای اخیر فیلمهایی با محوریت زامبی ( که دیگر می توان اینروزها حتی به آن ژانر ” زامبی ” هم گفت! ) تغییرات محسوسی به نسبت سالهای آغازین پیدایششان در سینما به خود دیده اند. آنها باهوش تر، سریع تر و خشن تر از قبل شده اند و اینروزها کمتر زامبی را می توانید در سینما بیابید که کُند و بی حال باشد. اما « جسدهای گرم » پا را از این هم فراتر گذاشته و زامبی هایی با خصوصیات جدید خلق کرده که اینبار احساساتی و عاشق هم می شوند! این زامبی ها علاوه بر شغل همیشگی شان که میل کردن انسان می باشد، از امور روزمره شان گله می کنند و حتی در یک نقطه می نشینند و با خودشان می گویند : « آیا همیشه باید همین کارو انجام بدیم؟! »
در دوره پس از آخرالزمان ، بیشتر انسانها تبدیل به زامبی شده اند و تعداد افراد سالمی هم که از این فاجعه در امان مانده اند، در شهری محفوظ شده حضور دارند تا زندگی شان را در این شهر پیگیری نمایند. آر ( نیکلاس هولت ) یکی از زامبی هایی است که که تنها چیزی که از گذشته اش به یاد دارد این است که حرف اول اسمش با کلمه ” آر” شروع می شود! آر در هواپیمایی سرنگون شده زندگی می کند و به تازگی متوجه شده که زندگی اش سرتاسر کسالت آور است. در یکی روزهای کسالت آورِ آر ، ناگهان او و دیگر دوستان زامبی اش ، با مجموعه ای از انسانهای زنده مواجه می شوند که به قلمرو آنها آمده اند و متعاقباً به آنها حمله می کنند تا آنها را خورده و دلی از عزا در آورند. اما آر در این بین با دختری زیبا به نام جولی ( ترزا پاملر ) روبرو می شود و در همان نگاه اول
یک دل نه صد دل عاشق او می شود!
این عشق زامبی – انسانی سبب می شود تا آر ، جولی را از دست دیگر زامبی های گشنه نجات دهد و به هواپیمای شخصی اش که در آن سکونت دارد ببرد تا در امان باشد. رفته رفته علاقه زیادی بین جولی و آر شکل میگیرد و در کمال تعجب جولی مشاهده می کند که آر در حال بدست آوردن خصوصیات انسانی است و…
جاناتان لوین، کارگردانی است که سال گذشته فیلم تحسین شده « 50/50 » را روانه سینماها کرد و موفق به جلب نظر منتقدین و مردم در سطح بالا شد. نکته ی بارز در کارگردانی و نویسندگی لوین این است که او علاقه ای به رعایت چارچوب های ژانر ندارد و هر جا که احساس کرده داستان و نگرش عمومی به یک موضوع در سینما می تواند تغییر کند، آن را تغییر داده و به استادی تمام هم این ریسک را انجام داده است.
لوین چندین بحث جذاب را در « جسدهای گرم » ، مطرح کرده که با بسط آن به خوبی توانسته به فرم ایده آل برسد. اولین نکته جالب توجه درباره زامبی های فیلم « جسدهای گرم » این است که آنها با خوردن مغز قربانیانشان به راحتی می توانند به ذهن و خط مشی ذهنی او پی ببرند و از همین طریق هم هست که آر با خوردن دوست پسرِ جولی، به تمام اطلاعات درباره جولی دست پیدا می کند و در ادامه عاشق او می شود. این موضوع جالب توجه که حداقل در قالب یک اثر بلند ” زامبی محور ” تابحال مشاهده نشده بود، به خوبی در « جسدهای گرم » مطرح می شود و تا انتهای داستان نیز به بهترین شکل ممکن پرورش داده می شود. جاناتان لوین همچنین در روایت داستان فیلمش، گریزی هم به شکسپیر و داستان معروف « رومئو و ژولیت » می زند که در نوع خود جالب از آب درآمده است.
در این بین مقوله نیمه – ارجینال دیگری هم مطرح می شود و آن تاثیر عشق بر انسان شدن زامبی هاست. این بخش از فیلم اگرچه بحث جدیدی به حساب نمی آید و در دنیای خون آشامها بارها با آن روبرو بوده ایم، اما « جسدهای گرم » از پرداختن کلیشه ای به این موضوع اجتناب کرده و به عنوان یک استعاره پر مفهوم از آن در جریان فیلم استفاده کرده است. در واقع جاناتان لوین با ایجاد احساس و تبدیل شدن تدریجی آر به انسان، سعی داشته در پس زمینه داستان کمدی فیلم به این موضوع اشاره کند که در نهایت این عشق و احساس پاک است که در بدترین شرایط انسانها را جلا داده و روح آنها را پرورش می دهد. این پیغام خوشبختانه نه بصورت کلیشه ای و از مد افتاده، بلکه در قالب دیالوگ های کمدی و جذاب بین جولی و آر به تماشاگر ارائه می شود.
همچنین جاناتان لوین به خوبی توانسته حس تعلیق را ، مخصوصاً در یک سوم پایانی فیلم ایجاد کند که این موضوع، موفقیتی عظیم برای یک اثر ” زامبی ” به شمار می رود. لوین در « جسدهای گرم » پازل های مختلفی را در کنار یکدیگر قرار می دهد تا تماشاگر بتواند با کلیت اثر مواجه شود و در ادامه داستان ، این پازل ها را به خوبی به یکدیگر نزدیک می کند اما شما هرگز قادر نیستید تا پی به پایان بندی و اتفاقات نهایی فیلم ببرید و برای مشاهده مفهوم و درک این پازل می بایستی تا انتهای فیلم صبر پیشه کنید.
بازی بازیگران جوان فیلم ، مخصوصا نیکلاس هولت صمیمی و دوست داشتنی از آب در آمده و کمک شایانی به تماشاگر می کند تا فرم کمدی شخصیت او را که پذیرفتنش برای هر تماشاگر مشکل است، قبول کند. نیکلاس هولت
در قالب شخصیت آر ، خشن و در عین حال رمانتیک است و خوشبختانه هر دوی این خصوصیت را به خوبی در بازی او مشاهده می کنیم. ترزا پالمر در نقش دوست دختر آر ، شیمی بسیار خوبی با او برقرار کرده و جنس رابطه این دو بر پرده سینماها گرفته است. پالمر و هولت علی رغم رابطه عجیب و غریبی که در فیلم تجربه کرده اند ( انسان – زامبی ) ، به خوبی توانسته اند صحنه های رمانتیک را به جلو هدایت کنند و در صحنه های کمدی هم تسلط خودشان را بر صحنه نشان دهند. جان مالکوویچ و راب کوردی هم در نقشهای مکمل داستان به خوبی جا افتاده اند. مطمئنا کسی در یک اثر زامبی – کمدی اهمیت چندانی به شخصیت های مکمل داستان نمی دهد و این مسئله درباره « جسدهای گرم » هم صدق می کند اما خوشبختانه اینبار شخصیت های مکمل حضور موفق تری به نسبت ادوار گذشته تجربه کرده اند که این جای تحسین دارد.
در مجموع باید بگویم که « جسدهای گرم » اثری متفاوت در ژانر زامبی محسوب می شود که در مقایسه با دیگر فیلمهای شاخص این ژانر در سالهای اخیر ( نظیر « سرزمین زامبی » ) ، اثری به مراتب ارزشمند تر و جذاب به شمار می رود. اینکه داستانی کمدی با محوریت زامبی را بر پرده سینما شاهد باشیم، شاید اتفاقی باشد که کمتر کسی پیش از تماشای فیلم بتواند با آن کنار بیاید اما با یکبار مشاهده داستان و روایت جذاب « جسدهای گرم » و کارگردانی حساب شده جاناتان لوین ، مطمئنا به این نکته واقف خواهید شد که تماشای « جسدهای گرم » بسیار لذت بخش خواهد بود.
منتقد : میثم کریمی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
به جمع طرفداران مووی مگ در فیس بوک بپیوندید
جسدهای گرم : Warm Bodies
کارگردان : Jonathan Levine
نویسنده : Jonathan Levine ، Isaac Marion
بازیگران :
Nicholas Hoult…R
Teresa Palmer…Julie
Analeigh Tipton…Nora
Rob Corddry…M
و…
ژانر : کمدی – ترسناک
رده سنی : PG-13( مناسب برای افراد بالای 13 سال)
زمان : 98 دقیقه
