در هفته ای که گذشت نمایندگان سینمای ایران در جشنواره فیلم ونیز حاضر شدند و با دست پُر هم به ایران بازگشتند. در این دوره از جشنواره، فیلم « دشت خاموش » به کارگردانی احمد بهرامی توانست جایزه بهترین فیلم بخش افق های جشنواره ونیز را کسب کند و در بخش اصلی، جایزه مارچلو ماسترویانی ( که به بازیگران جوان و مستعد برای ستاره شدن اهدا می شود ) به روح الله زمانی اهدا شد.
ما هم اینجا به دلیل آنچه که « افتخار برای سینمای ایران » می نامیم، لوح زرینی را به عوامل این دو فیلم تقدیم می کنیم و امیدواریم که موفقیت های سینمای ایران تداوم داشته باشد. حالا شما که غریبه نیستید، یه نکته بگم اونم اینکه « دشت خاموش » که جایزه بهترین فیلم افق های ونیز رو گرفته رو هیئت انتخاب جشنواره فیلم فجر رد کرده بود! هیچی دیگه همین!
آقا در هفته ای که گذشت، خبر رسید که آقای کریم آتشی که کارگردان و همسر سابق خانم مرجانه گلچین هستند، یه کلاشنیکف برداشته و افتاده به جان همسایه و زده نابودش کرده!
اینجور که آقای آتشی پس از دستگیری بیان کرده، ایشون یه همسایه ای داشته که خیلی رو مخ بوده. ظاهراً همسایه مزاحم هی چکش می زده به دیوار و هی اعصاب آقای کارگردان رو خراب می کرده. آقای آتشی هم در نهایت عصبانی شده و رفته کلاشنیکف که از قبل داشته رو برداشته و زده جمجمه همسایه مزاحم رو ترکونده! بعد اومدن گرفتنش گفتن تفنگ از کجا آورده بودی گفته:« من برای ساخت فیلمها معمولاً تفنگ قرض می گیرم! اینبارم 8 تا گرفته بودم هفت تاشو پس دادم یکی رو پیش خودم نگه داشتم با 72 گلوله جنگی! »
هیچی دیگه، ما هم اینجا به دلیل آنچه که « تارانتینو بازی کارگردان ایرانی » می نامیم، تمشک زرینی را به کریم آتشی که مرتکب قتل شده تقدیم می کنیم و البته یه تمشکی هم خدمت آن عزیزانی تقدیم می کنیم که هشت تا اسلحه تحویل دادن و زمانی که هفت تا پس گرفتن، متوجه نشدن یکی کمه! بعد اون 72 گلوله جنگی چی میگه دیگه! خونه آقای کارگردان رمبویی بوده برای خودش!
به تازگی سریالی به نام « سرزده » از صدا و سیما پخش می شود که خب مخاطبان خودش را دارد و اینا. اما در هفته ای که گذشت در یکی از قسمت های این سریال، سکانسی جالب مشاهده شد که می توانید ویدئوش رو در این لینک مشاهده کنید.
ماجرا از این قرار بود که مامورها در شب رفته بودن یه ساختمانی تا یه بنده خدایی رو دستگیر کنند. مامورها که وارد میشن، هوا تاریکه و به را حتی قابل تشخیصه. اما زمانی که دوربین کات میخوره به یه نمای دیگه، یکدفعه می بینیم که روز شده و نور خورشید تو چشممون داره میزنه و مامورها همینجوری دم آسانسور ایستادن و منتظرن! این سکانس به حدی عجیب بود که سوژه شبکه های اجتماعی شد و شوخی های بسیاری را رقم زد.
ما هم اینجا به دلیل آنچه که « راکورد ماکورد تعطیل! » می نامیم، تمشک زرینی را به سازندگان این سریال تقدیم می کنیم که هرچی تصویر گرفتن رو روی آنتن می فرستن و نمیگن یکی حواسش جمع هست و متوجه سوتی ها میشه.
آقا در هفته ای که گذشت محمد اطبایی که در بخش بین الملل سینمای ایران فعالیت می کنه مطلبی رو منتشر کرد و گفت آمار و ارقام نشون میده در پنج سال گذشته هشتاد درصد جشنواره هایی که سینمای ایران در آن شرکت داشته دروغین و بی ارزش بوده! در واقع هشتاد درصد این ریخت و پاش های سینمایی که مشاهده می کنید الکی و محض خنده بوده و افتخاراتی هم که ازش نام برده میشه، فقط مصرف داخلی داره و ارزش سینمایی نداره!
این وضعیت رو ما در مووی مگ خیلی خوب درک می کنیم. هر روز که از خواب بلند می شیم می بینیم که یه فیلم یا بازیگر در جشنواره « پنجره دن داش گلر » جایزه گرفته و تا سه روز همه چیز درباره این جایزه است. یکدفعه صد نفر پیام تبریک میدن و چهارصد نفر استوری می کنند و بعدش اگه طرف خیلی خوش شانس باشه، مسئولین سینمایی هم براش یه یادداشتی میرن که حال اساسی داده باشن. حالا ما هی بگیم این جشنواره ها محلی هستن مگه کسی باور میکنه؟ میگن نه شما حسودید و اینا ویترین افتخارات سینمایی ماست و …حالا بفرمائید تحویل بگیرید!
بهرحال، ما اینجا به دلیل آنچه که « شرکت در جشنواره های بی سر و ته » می نامیم، تمشک زرینی را به کلیت سینمای ایران تقدیم می کنیم که یه روز از داورش که رفته تو جشنواره « زرد آلو » داوری کرده تقدیر می کنه و یه روز کیک درست میکنه به فلان مجری میده میگه تبریک میگیم بهت که یه بدبختی تو IMDB لیست درست کرده ئ گفته تو خوشگل ترین بازیگر دنیایی! همچین وضعیتی داره سینمای ایران.
آخرین تمشک زرین هفته را هم تقدیم آکادمی اسکار می کنیم که دیگه علناً آمده و گفته که اگه می خواهید فیلمتون تو شاخه ” بهترین فیلم ” اسکار بگیره، باید شرایط خاصی که الان اعلام می کنیم رو داشته باشه. حالا شرایط چیه؟ آقا فیلم که می سازی حتما باید 30 درصد از نقش های ثانویه فیلمهاتون بازیگرانی باشن که در اقلیت های قومی و نژادی هستند و بخشی از داستان هم باید درباره این افراد و مشکلات شون باشه! همچنین گفته شده که 30 درصد از عوامل یک فیلم باید از اقلیت های جنسیتی باشند! و کلی تبصره دیگه که می توانید اینجا بخوانید.
اسکار که در سالهای قبل همیشه محکوم به در نظر گرفتن مسائل غیر سینمایی برای اهدای جوایز بوده، حالا خیلی شیک و مجلسی اومده گفته که اگه اسکار می خواهید حتما باید این موارد رو داشته باشید اگرم نه که خوش اومدید! مثلا اگه یه فیلمی مثل « Cast Away » ساختید، دیگه نمی توانید اسکار بگیرد چون یا باید خودِ تام هنکس اقلیت جنسی باشه یا اون ویلسونی که تو فیلم بود!
بهرحال، ما اینجا به دلیل آنچه که « به حاشیه رانده شدن سینما » می نامیم، تمشک زرینی را به اسکاری جماعت تقدیم می کنیم که دیگه آشکارا اعلام کردن مواردی غیر از سینما در کسب مجسمه اسکار تاثیر دارد و دیگر نباید دلخوش به هنر سینما باشیم.
ذره بین
* شما می توانید گزینه های ” لوح زرین بگیر یا تمشک بگیر” سینمایی یا تلویزیونی تان را به ما معرفی کنید تا آنها را در همین بخش معرفی کرده و جوایزشان را تقدیمشان کنیم!
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
